Wie is Leo Fijnvandraat ?

Op een mooie zomermiddag eind juni trok uw redacteur naar Harlingen voor een vraaggesprek met Leonardus Jacques  (Leo) Fijnvandraat (genealogische code XI qqq, * 3 juli 1946). Hij werd gastvrij ontvangen door Leo en zijn vrouw Trees in hun gezellige huis met een schitterende tuin vol talloze uitbundig bloeiende hortensiastruiken. Leo en Trees verzorgen met veel liefde deze tuin zelf, daarbij ondersteund door een tuinman, die in zijn kinderjaren als vriend van hun zoon Arnoud er in de zandbak kwam spelen en zo een nostalgische binding met en een warm hart voor deze tuin heeft. 

Leo en Trees in hun kleurrijke tuin

Leo is kleinzoon van de vermaarde Jacques Arnold Fijnvandraat (1858-1932, IX uu, geneesheer te Weesp en naamgever van de J.A. Fijnvandraatlaan aldaar) en zoon van Jacques Arnold Fijnvandraat (1902-1976, X eee, directeur van het energiebedrijf van de gemeente Dordrecht

Leo is geboren en getogen in Dordrecht. Een van zijn sterkste herinneringen aan zijn jeugd is hoe een deel van Dordrecht bij de grote watersnood van 1953 op 1 februari onder water kwam te staan, tot op een straatlengte afstand van hun huis. Dit maakte toen op hem als 6-jarige jongen diepe indruk.  Leo bezocht in Dordrecht de lagere school en het Chr. Lyceum. Hij deed eindexamen HBS-B, en ging in Leiden geneeskunde studeren.  Deze drukke studie – met veel (werk)colleges, practica en de co-assistentschappen –  beperkte een intens deelnemen aan het  studentenleven bij het ‘Leidsche Studenten Corps Minerva’. In 1972 studeerde Leo af  en trouwde met Trees, die hij een jaar eerder tijdens de wintersportvakantie leerde kennen. Ze gingen in Scheveningen wonen.

Gedurende zijn studie genoot Leo uitstel voor de Militaire Dienstplicht, maar na zijn artsexamen in 1972 verviel dit en moest hij opkomen. Hij volgde een cursus voor militaire geneeskunde en werd  2^e luitenant bij de geneeskundige troepen, waar artsen niet  – zoals elders in het leger – werden gecommandeerd in het gelid te gaan staan, maar vriendelijk verzocht zich in een rij op te stellen. Hij werd aangesteld bij de Militaire Kokschool in Leiden voor controle op en medische zorg van militairen in Leiden. Hij leidde er een doktersleven en had zelfs de beschikking over een dienstauto met chauffeur. Hij kon ook nog thuis in Scheveningen blijven wonen. 

Na korte tijd als waarnemend huisarts werd hij in 1973 arts in opleiding tot specialist (AIOS) bij het Bronovo ziekenhuis in Den Haag. Hier beleefde hij een mooie tijd met hechte samenwerking en ook ontspanning met zijn collega’s. Vanaf 1975 vervolgde hij zijn specialisatie in de interne geneeskunde bij het Universitair Medisch Centrum Utrecht. Leo en Trees verhuisden dat jaar naar Nieuwegein, waar Arnoud en Diewertje in Utrecht werden geboren.

In juni 1978 voltooide hij zijn specialisatie. Na wederom veel solliciteren kreeg hij dat jaar een aanstelling als internist in Harlingen en trad hij daar toe tot een medische maatschap. Het gezin verhuisde naar Harlingen en 

werd verblijd met de geboorte van Marieke. In die jaren in Harlingen kon hij met veel voldoening zijn vak uitoefenen en talloze patiënten bijstaan in hun genezingsproces, 

Aan deze mooie tijd kwam echter een einde toen  het ziekenhuis Harlingen in 1995 werd ‘opgeslokt’ door het veel grotere Medisch Centrum Leeuwarden.  Zoals vaker bij dit soort fusies bleken de integratie en de collegiale samenwerking van de medische staven een sluitpost, die niet goed werd opgelost, met onderlinge spanning en vooral veel stress voor de kleinere en dus onderliggende partij tot gevolg. Ook Leo kreeg zijn deel hiervan te verwerken met als consequenties een burnout in 2001 en het uittreden uit zijn functie en uit de maatschap.  Daarna traden hartproblemen op die door middel van een bypassoperatie  werden behandeld. 

Inmiddels heeft Leo deze problematische tijden gelukkig achter zich kunnen laten en heeft hij als ambteloos burger meer tijd voor zijn vele culturele activiteiten en sport. Zo speelt hij graag klarinet en vervulde hij de functie van secretaris van de muziekvereniging. Zijn tennisspelen heeft hij moeten staken vanwege een knieprobleem. Van de plaatselijke Rotaryclub is hij al 30 jaar actief lid  en tevens vervulde hij ook daar de functie van secretaris.  Leo en Trees mogen in de maand september graag naar Frankrijk reizen om daar op hun vaste stek in een olijvenplukkershuisje in de mooie Languedoc-streek in alle rust te nazomeren. 

In onze familievereniging heeft Leo dertien jaar lang (1992-2005) een bestuursfunctie als archivaris vervuld. Leo en Trees zijn steeds trouwe bezoekers van de familiedagen geweest.  Zijn tak van de familie heeft begin 20^e eeuw het ontwerp van het familiewapen tot stand gebracht, dat  – met aanpassing van enkele kleuren – nog steeds als embleem voor onze vereniging wordt gebruikt. De vereniging heeft veel aan Leo en zijn voorvaderen te danken.

Henk uit Hilversum